چرا هواپیماهای بدون سرنشین سقوط می کنند؟
پرنده های هدایت پذیر از دور یا همان پهپاد به دلایلی مختلفی ممکن است سقوط کنند ، در ادامه آنها را بررسی می کنیم.
1- تغییر حالت روتورها
روتورها یا پروانه های هواپیمای بدون شرنشین تجاری/تفریحی شما در عین اینکه بسیار مقاوم هستند اما به گونه ای ساخته شده اند تا کمترین آسیب را در اثر برخورد با اشیاء یا انسان ها داشته باشد ، که این ویژگی ممکن است باعث انعطاف یا تغییر حالت پس از چندین پرواز شود.
بنابر این قبل از پرواز نسبت به بررسی و اطمینان از صحت ساختار و عملکرد صحیح آنها اقدام نمایید.
2- نداشتن سیگنال GPS
در صورتیکه با وسیله هوایی بدون سرنشین خود در فضای بسته و یا سرپوشیده پرواز می کنید ، بنابراین سیگنال GPS را از دست داده اید ، لذا توصیه اکید می شود که در مناطق باز و دور از ساختمان های مرتفع یا بلند پرواز نمایید.
3- کالیبره نبودن قطب نما
عدم تنظیم قطب نما یک از اصلی ترین دلایل سقوط پهپادها می باشد.
پرنده خود را در معرض میدان های مغناطیسی و یا امواج رادیویی RF قرار ندهید ، قطب نمای شما در این وضعیت نیاز به کالیبره شدن خواهد داشت.
همچنین شوک در اثر ضربه و تکان های جدی نیز می تواند بر روی قطب نما تأثیر داشته باشد.
از پرواز در محیط های قوی مغناطیسی ، خطوط فشار قوی برق و یا مجاورت دکل های مخابراتی خودداری نمایید.
4- قطع شدن کابل های ارتباط دیتا و تصویر
یکی دیگر از دلایل معمول در سقوط پهپادها ناشی از شل شدن یا قطعی در کابل ها و پورت ها می باشد ، این اختلال در هر پروازی ممکن است رُخ دهد و ارتباطی به آماتور یا حرفه ای بودن هم ندارد.
قبل از انجام هر پرواز از سلامت کابل ها و پورت ها ، و همچنین اتصال آنها اطمینان حاصل کنید.
حتماً برای پرواز خود برنامه کنید و از چک لیست های پرواز استفاده نمایید.
5- استفاده عجولانه از RTH
یکی از راه حل ها در زمانی که کنترل وسیله هوایی بدون سرنشین خود را از دست می دهد ، بهره گیری از گزینه RTH - Return to Home است ، اما ذکر این نکته ضروری است که اکثر پرنده های بدون سرنشین مجهز به سنسورهای تشخیص موانع (RTH Obstacle Search) نیستند ، لذا RTH از یک فرصت بسیار عالی تبدیل تهدید شده و عامل سقوط قطعی وسیله پرنده ی شما خواهد بود.
RTH نزدیک ترین و سریع ترین راه بازگشت به خانه یا همان محل پروازی که شما برای پرنده مشخص کرده اید را انتخاب می کند و قطعا این مسیر یک خط مستقیم است ، در این بین در صورت عدم تجهیز پهپاد شما به سنسورهای تشخیص موانع ممکن است با خطر جدی برخورد با درخت ، تیر برق و یا سیم مواجه باشید.
پس در زمان بروز اختلال عدم ارتباط با پرنده و نداشتن کنترل بر روی آن ، با خونسردی در عین سرعت عمل ، به بهترین انتخاب فکر کنید.
6- خطا در انتخاب HOME
در برخی مواقع حین پرواز به دلیل اختلال در GPS پرنده ممکن است نقطه HOME تغییر یابد.
نقطه پرواز خود را به خاطر داشته باشید و در زمان پرواز نیز آن را کنترل نمایید.
نقطه ای را به عنوان خانه انتخاب کنید که از هر لحاظ جهت فرود پرنده شما مناسب باشد و خطری را برای نشستن برای شما و پرنده تان ایجاد نکند.
7- از دست دادن منبع تغذیه
از مهم ترین ارکان پرواز ایمن داشتن باتری با شارژ کامل و البته سالم است.
شرایط نگهداری باتری پهپاد از مواردی است که جزو چک لیست های قبل و بعد از پرواز است ، هرچند در حین پرواز نیز منبع تغذیه یا باتری چک لیست پرواز پهپاد خود را دارد.
هرگز با باتری کم یا نیم شارژ اقدام به پرواز نکنید.
افت ولتاژ باتری و دشارژ شدن آن مسئله ای است که در زمان و مکانی که انتظار ندارید به سراغ شما خواهد آمد.
از پرواز در مناطق پرواز ممنوع پهپاد خودداری نمایید.
8- بازگشت ایمن به خانه با رعایت شرایط اضطراری
در تمامی پروازها اولویت را بازگشت در شرایط ایمن قرار دهید.
شرایط اضطراری را در نظر بگیرد ، نگذارید غافلگیر شوید و پرنده خود را به خاطر فقدان منبع تغذیه - باتری از دست بدهید.
حالت بهینه و ایمن برای بازگشت به خانه در شرایطی است که باتری پرنده شما معادل 30% باشد.
میزان باتری رادیو کنترل پرنده نیز بسیار مهم است ، چرا که پرنده بدون رادیو کنترل را نمی توانید هدایت کنید.
این نکته را نیز به یاد داشته باشید هرچند برخی پرنده ها با رسیدن به میزان 10% به صورت خودکار گزینه RTH را فعال می کنند ، اما در صورتیکه مجهز به سنسور تشخیص موانع نباشند چیزی جز از بین رفتن پرنده نصیبتان نخواهد شد.
9- برخورد پهپادها با یکدیگر
اگر پهپادهای دیگری در آسمانی که شما در حال پرواز هستید وجود داشته باشند ، همیشه احتمال برخورد وجود دارد ، خصوصاً اگر خلبان هر دو از حضور یکدیگر در منطقه پروازی خودشان و مانورها و انجام حرکات نمایشی سایرین بی اطلاع باشند.
10- فراموشی یا از دست دادن جهت پرواز
در زمان پرواز هواپیمای بدون سرنشین تشخیص جهت پهپاد و پرواز خصوصاً برای افراد مبتدی بسیار مشکل خواهد بود.
خطای تشخیص دُم یا دماغه و عدم هدایت صحیح ممکن است وسیله هوایی بدون سرنشین شما را از دسترس خارج کند ، چون در این حالت شما توانایی مسیر یابی پهپاد و کنترل پرنده را از دست داده اید.
البته چراغ های رنگی تعبیه شده بر روی پرنده در ناوبری و هدایت پرنده شما را یاری خواهد کرد.
همیشه به یاد داشته باشید پرنده در میدان دید شما باشد و از پروازهای کور خودداری نمایید.