شهید حسن طهرانی‌مقدم در معرکه امتحان الهی، تسلیم اراده محبوبش شد و آیه «
و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی» را بر سر دروازه عشق معبود خود حک کرد. مگر نه اینکه کسی که توکل کرده، بی نیاز از نیاز گشته و در طالعش عزت، پایان مقصودش بود. حسن بی نام بود در دنیای انسان‌های جا مانده در خوشی. در نام و آوازه مقدم نبود که با غیرتش مقدمه مشق مردانگی می کرد.
حسن بعد از شهادت برادر خود علی در سوسنگرد که از کودکی انس زیادی با هم داشتند، عزمش بیش از پیش جزم شد و با نبوغ بی حد و حصرش، کاری را شروع کرد که از ساخت خمپاره ۶۰ آغاز شد و تا موشک شهاب ۳ ادامه پیدا کرد.
حسن تهرانی مقدم در ۶ آبان ماه ۱۳۳۸ در محله سرچشمه، تهران زاده شد. در مسجد زینب کبرای سرچشمه زیر نظر آیت‌الله سید علی لواسانی امام جماعت و مدیر مسجد،تعلیمات دینی و مقدمات آشنایی با اسلام را فرا گرفت و به همراه برادرانش در گروه سرود مسجد شروع به فعالیت کرد. این گروه سرود، هسته‌اصلی گروه سرودی بود که در روز ۱۲ بهمن ۵۷ در فرودگاه مهرآباد به اجرای برنامه پرداخت.
آیت‌الله لواسانی در این باره می‌گوید:«محل ما خیابان امیرکبیر،کوچه آمیز محمود وزیر است. آنجا یک مسجد و یک حوزه علمیه داریم و خانه ما هم کنار مسجد است. وقتی میرفتیم برای نماز، کارهای دیگری هم می‌کردیم. مثلا با نوجوانان کارمی‌کردیم و برایشان نامه داشتیم. یک گروه سرود هم درست کرده بودیم که در روزهای انقلاب برای خودش بروبیایی داشت. مسجد پررونقی بود و بچه‌های خوبی در آن رفت و آمد می‌کردند. برخی که نمی‌امدند، کسی را می فرستادم ومی‌گفتم بگویید آقای لواسانی کارتان دارد. به دنبالشان میرفتیم. الحمدالله آن نسل حالا سردار و سرتیپ ومتخصص شده‌اند و برای خودشان بروبیایی دارند خدارا شکر.
سه برادر بودند. محمد آقا که خدا حفظشان کند الان هستند، حاج حسن آقا که یگانه بودند و شهید علی، برادر اینها. مادر خوب و متدینی دارند. خداحفظشان کند. اینها رو اورد مسجد پیش ما. چقدر این جاج حسن آقا با اخلاص بود. ما با اینها مانوس بودیم و برایشان کلاس گذاشته بودیم وبرایشان احکام می گفتیم. جقدر بچه‌های خوبی بودند.
تهرانی مقدم که در اولین روزهای تشکیل سپاه پاسداران، به عضویت این نهاد درآمده بود، در دوران جنگ ایران و عراق، نخستین فرمانده توپخانه سپاه و بنیانگذار واحد توپخانه در سپاه بود.
پس از آن طهرانی مقدم مسئولیت واحد توپخانه را به حسن شفیع‌زاده واگذار کرد و به یگان موشکی سپاه پاسداران رفت و مسئولیت این یگان را برعهده گرفت. او همچنین در تشکیل و بنیان‌گذاری فرماندهی موشکی سپاه تأثیرگذار بود. حسن طهرانی مقدم با پایان جنگ، وارد حوزه تحقیقات و توسعه فعالیت‌های موشکی در سپاه پاسداران شد و مسئولیت ریاست سازمان جهاد خودکفایی سپاه را برعهده گرفت.
وی توانست در دوران فرماندهی خود در صنعت موشکی با همکاری سایر رفقای پاسدارش تحول عظیمی در این عرصه ایجاد کند به گونه‌ای که اکنون جمهوری اسلامی جزو قدرت‌های اول موشکی در جهان به حساب می‌آید.
سرانجام وی پس از مجاهدت‌های فراوان در ۲۱ آبان سال ۹۰ و در آستانه عید غدیر وقتی برای انجام آزمایش موشکی به پادگان امیرالمومنین علیه السلام ملارد رفته بود بر اثر انفجار زاغه مهمات به جمع یاران شهید خود پیوست.
خبر شهادتش چون موشک در جهان پیچید
خبر شهادت پدر موشکی ایران، چون موشک جهان پیما در دنیا مخابره شد. هر رسانه ای از ظن خود نوشت، اما نبوغ و تخصص او از دید هیچ یک پوشیده نماند.
روزنامه گاردین درباره شهید طهرانی‌مقدم به نقل از سرلشکر مصطفی ایزدی نوشت: او از سال ۱۹۸۴ پیشگام ایجاد سیستم موشکهای زمین به زمین ایران بوده است که این موضوع باعث وحشت قدرت‌های امپریالیستی و رژیم صهیونیستی شده است.
یک سایت یهودیان در جهان درباره حسن طهرانی‌مقدم نوشت : گزارش‌ها نشان می‌دهد که حسن تهرانی‌مقدم یکی از موسسان توپخانه و واحدهای موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جنگ ایران و عراق بوده و بیشترین کار و تلاش وی برای توسعه سلاح‌ها و موشک‌ها بوده است.
رهبر انقلاب اسلامی: «حادثه‌ی خونین در یکی از مراکز پشتیبانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که به شهادت جمعی از عناصر ممتاز آن سازمان و در پیشاپیش آنان سردار عالی‌قدر، دانشمند برجسته و پارسای بی‌ادعا، سردار حسن مقدم انجامید، واقعیتی تلخ و اندوهبار بود.» ۱۳۹۰/۸/۲۵
«شهید طهرانی مقدم سراپا اخلاص بود من بیست‌وپنج شش سال است که ایشان را از نزدیک می‌شناسم. همت خیلی بلندی داشت؛ افقهای خیلی بلندی را میدید. یکی از خصوصیات برجسته ایشان مدیریت بود؛ یک مدیر طبیعی بود؛ درس مدیریت هم نخوانده بود اما واقعاً یک مدیر بود.» ۱۳۹۰/۰۹/۰۱