سالمی نژاد در این کتاب کتاب با روایت‌های کوتاه داستانی از روند شکل‌گیری و نقش‌آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس سخن به میان آورده است. «ایمان»، «ته مثل جنوب»، «مهاجر»، «خلبان‌های سوم»، «صخره‌های لعنتی»، «تپه مزاحم»، «رخت‌آویز»، «هووی پهپاد»، «خلبان غواص»، «بی ترمز»، «آقای خلاق»، «مقام پاک»، «خود انهدامی» عنوان‌های برخی از داستان‌های این کتاب هستند. این داستان‌ها از زبان افرادی که در دفاع مقدس بودند روایت شده‌اند و در آنها سعی شده نقش پهپاد در دفاع مقدس به‌خوبی برای مخاطبان به‌خصوص نسل جوان روشن شود.

 

ضرورت بکارگیری پهپادهای شناسایی دقیقاً از روزی مطرح شد که فرماندهان جبهه‌های جنگ با چالشی به نام محدودیت پروازی هواپیماهای شناسایی RF-4 ارتش روبه‌رو شده و از عکس هوایی به عنوان مهمترین و قابل اتکاترین وسیله کسب اطلاعات و شناخت موقعیت دشمن در صحنه نبرد محروم شدند. به دنبال تحریم‌های اقتصادی - تسلیحاتی، نیاز جبهه‌های جنگ به عکس هوایی و نگرانی فرماندهان از نبود وسیله جایگزین؛ نیروهای مؤمن، متعهد و جوان مراکز تحقیقاتی دانشگاهی بر آن شدند تا در جهت تأمین جایگزینی برای آن به فکر چاره باشند. قرار داشتن کشور در تحریم‌های اقتصادی - تسلیحاتی آمریکا و دنیای غرب از یک طرف و تصویب عملیات استانچ علیه جمهوری اسلامی، امکان دستیابی به پهپادهای نظامی را برای سپاهیان اسلام طولانی و یا غیر ممکن ساخته بود که رزمندگان برای تأمین آن هدف مجبور به ساخت و ارتقای هواپیماهای مدل شدند.

 

در بیانی دقیق‌تر باید گفت که واحد اطلاعات - عملیات قرارگاه خاتم الانبیاء (محوری‌ترین قرارگاه عملیاتی سپاه که کار سازماندهی، هدایت و طرح ریزی عملیاتی قوای اسلام علیه نیروهای اشغالگر بعثی را بر عهده داشت) در سال ۱۳۶۲ گرفتار چالشی مهم در زمینه کسب اطلاعات از مواضع دشمن شد. این واحد از روش‌های گوناگون از جمله عکسبرداری هوایی توسط هواپیماهای RF-4 و RF-5 ارتش جمهوری اسلامی، گروه‌های پیاده شناسایی، شنود مخابراتی و تخلیه اطلاعاتی اسرای جنگی به کسب اطلاعات از دشمن اقدام می‌کرد. در سال ۱۳۶۲ پس از جلسه مشترک فرماندهان ارتش و سپاه و اعلام فرمانده نیروی هوایی ارتش مبنی بر وضع محدودیت پرواز برای هواپیماهای RF-4 به دلایل مختلف از جمله کمبود هواپیما و پر مخاطره بودن این نوع پروازها، فرماندهان جنگ را به دنبال یافتن وسیله یا روش جایگزین رهنمون کرد.