در شرایط کنونی امکان حذف سرویس های اورژانس و امداد سنتی وجود ندارد اما با وجود ربات های پرنده بدون سرنشین می توان شبکه ای از هواپیماهای بدون سرنشین ایجاد نمود تا به واسطه سرعت و چابکی عملکرد ارائه خدمات اضطراری را تا حد چشمگیری کاهش داد و امکان بقا را از 8 به 80 درصد ارتقاء بخشید.
پهپاد مولتی روتور TU Delft به عنوان یک پیش امدادگر در شرایط خاص اورژانسی مجهز به یک Defibrillator می تواند با عبور از ازدحام و ترافیک جاری در شهرها و گذشت از موانع و گذرگاه ها با سرعتی معادل 100 کیلومتر بر ساعت به عنوان یک جعبه ابزار/تجهیزات احیاء پزشکی را در اختیار فردی که دچار حادثه شده است قرار دهد.
اولین دقایق پس از یک حادثه برای ارائه مراقبت مناسب برای جلوگیری از تشدید عارضه بسیار مهم و ضروری است. سرعت بخشیدن به خدمات اضطراری می تواند از مرگ حادثه دیده جلوگیری و بهبودی را به طرز چشمگیری تسریع نماید. این امر به ویژه در مورد نارسایی قلبی ، غرق شدگی ، ضربه ها و مسائل تنفسی بسیار مؤثر خواهد بود.
فناوری های نجات از قبیل دفیبریلاتور خارجی خودکار - AED ، دارو ، کمک به احیای قلبی ریوی - CPR را می توان به اندازه کافی فشرده طراحی نمود تا توسط یک فروند پهپاد امدادگر حمل شود.
با استفاده از پهپاد آمبولانس زمان بقا به طرز چشمگیری کاهش خواهد داشت.
پهپاد آمبولانس به عنوان یک رابط دوطرفه و بکارگیری ابزار ارسال ویدئو ، ارسال/دریافت صوت و AED امکان احیاء توسط افراد غیرحرفه ای را از 20 به 90 درصد افزایش دهد.
این وسیله بدون سرنشنین احیاگر به عنوان یک AED-Automated external defibrillator نقش تعیین کننده ای در زمان طلایی شرایط اضطراری ایفا خواهد نمود و تماشاگرهای احتمالی را در یاری رساندن به شخص حادثه دیده تا زمان رسیدن نیروهای اورژانس ، تبدیل به یک احیاگر CPR-Cardiopulmonary resuscitation خواهد نمود.