صحنه تقابل در قره باغ به خوبی نشان داد در درگیری های محدود و مناقشات محلی دیگر دفاع و نبرد کلاسیک (تانک، توپ، مسلسل، ادوات زرهی، استتار، سنگر، کانال کشی و ...) جایگاهی نداشته و ابزارهای مدرن تعیین کننده نتیجه خواهند بود.
مبحث فرماندهی و کنترل در مباحث نظامی نوین متکی به ابزارها و تجهیزات مدرنی است که در کنار یکدیگر نقش مهمی در سرنوشت طرفین حاضر در میدان را ایفا خواهد نمود.
از جمله این تجهیزات نوین می توان به:
- پهپادهای شناسایی با قابلیت پرواز و دید در روز و شب
-
پهپادهای نقطه زن انتحاری با الگوریتم های تلفیقی پردازش تصویر+موقعیت یابی GPS
- موشک های نقطه زن (چه در کلاس کروز چه بالستیک)
- سامانه های جمر(اختلال) و اخلال الکترونیک، فریب GPS، قطع سیگنال بی سیم و سامانه های کنترل از راه دور
- دوربین های حرارتی، سامانه های پردازش سیگنال و پردازش تصویر، هوش مصنوعی، رادارهای موج میلیمتری، سامانه های هوشمند شنود و تحلیل امواج
- نقشه برداری و تصویربرداری هوایی و ماهواره ای از منطقه و ایحاد بانک اطلاعاتی دقیق زمین و توپوگرافی منطقه و محل استقرار سامانه ها
هر چند جهش های نوینِ فناور محور در صنایع نظامی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران در حوزه رباتیک فضایی، هوایی، زمینی و دریایی بسیار چشمگیر و در نوع خود منحصر به فرد می باشد، لذا جنگ قره باغ به عنوان زنگ هشداری برای تمامی استراتژیست های نظامی جهان خصوصاً ایران و روسیه خواهد بود و باید مدیران و متخصصان مرتبط، به نحو شایسته نسبت به اصلاح رویکردهای کلاسیک و تغییر در نگاه سنتی همت گمارند و توسعه فناوری های نوین و استفاده حداکثری از نخبگان، صنایع دانش بنیان و نوین را در دستور کار خود قرار دهند.
قره باغ صحنه نبرد نیابتی تکنولوژیک و قدرت نمایی انواع پهپادهای شناسایی، رزمی و انتحاری، همچنین سامانه های پدافند هوایی و مختل کننده های ناوبری است.
پیرامون بررسی مسئله سقوط پهپاد انتحاری HAROP تولید صنایع هوایی رژیم اشغالگر قدس-IAI MALAT می باشد، گمانه زنی های متعددی از حیث شیطنت نظامی و یا خطای سامانه های ناوبری مطرح می باشد. اما با بررسی شواهد مبنی بر تصاویر واصله از پرنده و محل سقوط آن و نیز لحاظ این مهم که پرنده بدون سرنشین HAROP احتمالاً از عمق خاک آذربایجان و به قصد هدفی خاص در میدان نبرد قره باغ پرواز نموده است، می توان دریافت پهپاد HAROP با خروج از مسیر پروازی مأموریت هدف و با اختلافی در حدود یکصد کیلومتر در شمال خاک ج.ا.ا و به دلیل احتمالی مواجهه با سامانه های جنگ الکترونیک پدافند هوایی قرارگاه خاتم الأنبیاء دچار اختلال گردیده و سقوط نموده است.
هر چند بنا به ماهیت عملکرد این پهپاد، در صورت بروز نقص در ناوبری و سامانه های فنی، HAROP دست به انتحار زده و اقدام به خودنابودی می نماید.
همچنین سامانه های هدایت خودکار این پهپاد به صورتی طراحی شده اند که پس از حضور در منطقه هدف، ضمن شناسایی امواج و سیگنال های ارتباطی و راداری، اقدام به انجام عملیات انتحاری و نابودی منشاء ارسال امواج با سرجنگی 23 کیلوگرمی می نمایند.
کشورهای بهره بردار پهپاد کامیکازه HAROP شامل آذربایجان، آلمان، هند، ارتش کودک کش رژیم اشغالگر قدس، ترکیه و سنگاپور می باشند.
بنا به اعلام مشاور عالی فرمانده نیروی پدافند هوایی ارتش، "عبور بیش از 40 یا 50 کیلومتری را نمی توان خطای محاسباتی قلمداد نمود، هر چند ممکن است این گونه پهپادها دچار نقص فنی هم شده باشند و ارتباط آن ها با مرکز کنترل خود قطع شده باشد."
اما آنچه روشن است جمهوری اسلامی ایران نسبت به این گونه خطاهای فنی احتمالی بی تفاوت نخواهد بود.