مصوبه «سند جامع توسعه هوافضای کشور» که درجلسه ۷۲۸ مورخ ۱۹/ ۱۰/ ۱۳۹۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی و براساس مصوبه شورای ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی کشور و در اجرای بند الف قسمت اول فصل پنجم نقشه جامع علمی کشور و مصوبه جلسه ۶۵۷ شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است، به شرح ذیل برای اجرا ابلاغ می­شود:

 

مقدمه

موضوع سند حاضر، توسعه علوم، فناوری­ و صنایع دانش­بنیان بخش هوافضای کشور می­باشد که شامل کلیه نهادها و عامل‌هایی است که به نحوی در امر شناسایی و بهره‌برداری از فضا و هوا جهت کاربردهایی از قبیل فعالیت­های رسانه‌ای و مخابراتی، تصویربرداری، شناسایی و جابجایی محموله­ها در هوا و فضا دخیل هستند.

فعالیت­های بخش­ یاد شده حوزه­های آموزش و پژوهش، اکتساب و توسعه فناوری، فعالیت­های صنعتی و ارائه خدمات را در بر می­گیرد و از مهم‌ترین خصوصیات آن­ها این است که به دلیل سرعت بالای تحولات فناورانه و کم بودن فاصله تحقیقات تا پیاده­سازی صنعتی می­توان بخش هوافضا را کاملاً دانش­بنیان دانست.

از منظر اسناد بالادستی نیز این بخش از اهمیت ویژه­ای برخوردار بوده و در نقشه جامع علمی کشور، هوافضا به عنوان یکی از اهداف بخش نظام علم و فناوری(۱) و موارد اولویت­های «الف» فناوری(۲) تعیین شده است. همچنین هوافضا نقش مؤثری در توسعه دیگر فناوری‌های اولویت­دار دارد.

رشد سریع مخابرات ماهواره­ای، پیش­بینی چندین برابر شدن بازار درخواست مشاهده زمین تا سال ۲۰۲۰، تخمین بازار بیش از ۳۰۰۰ میلیارد دلاری هواپیماهای تجاری در بیست سال آینده و حجم عظیم و رو به رشد خدمات هوانوردی که حاکی از رشد قریب به ۵۰ درصدی صنعت هوایی از حیث نسبت درآمد در کیلومتر، در فاصله سال­های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ بوده­است، مؤید اهمیت اقتصادی موضوع می­باشد. علاوه بر آن، دانش­بنیان بودن بخش بزرگی از فعالیت­های این بخش و ارزیابی بازار کار حدود یک میلیون نفری آن در منطقه در سال ۲۰۰۹، اهمیت اقتصادی آن را مضاعف نموده ­ است.

نقش این بخش در ارتقای اقتدار و امنیت ملی، پیشرانی علم و فناوری در دیگر زمینه­ها و منافع حاصل از سرریز فناوری­های توسعه­یافته یا بومی­سازی شده به دیگر بخش­ها نیز از جمله دیگر عواملی هستند که هوافضا را، در سطح جهانی، به یک بخش راهبردی تبدیل کرده‌ است.

علاوه بر آن در کشور ما، دستاوردهای اخیر به ویژه طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره­ها و طراحی و ساخت انواع هواپیماها و دیگر هواگردها سبب افزایش عزت و خودباوری ملی شده و تراز جمهوری اسلامی ایران را در چشم ناظران جهانی ارتقا بخشیده ­ است.

برخی ویژگی‌ها، ظرفیت‌ها و توانمندی‌های خاص جمهوری اسلامی ایران، همچون سرزمین پهناور و موقعیت ممتاز ژئوپولیتیک، تجربه کسب توانمندی در ساخت، پرتاب و قراردادن ماهواره، فضاپیما و سایر اجسام پرنده در فضا و بهره­برداری از آن­ها، سابقه طولانی در فعالیت­های هوایی و هوانوردی و وجود زیر­ساخت­های مناسب فرودگاهی، تجهیزات ناوبری و تعمیرات و نگهداری، صنعت ساخت انواع اجسام پرنده، دانشگاه­ها و پژوهشگاه­های کلاس جهانی، نیروی انسانی مستعد، نخبه و متخصص، ضرورت توجه ویژه به این بخش را نمایان می­سازد.

وجود این ظرفیت‌ها و توانمندی‌ها در کنار فرصت‌های پیش­رو، نوید موفقیت‌هایی بزرگ را در آینده‌ای نه‌چندان دور می‌دهد؛ موفقیت‌هایی که در صورت وجود برنامه‌ای جامع و تلاش مستمر و همدلانه‌ بازیگران بخش هوافضا، دور از دسترس نخواهد بود.

 

فصل ۱: تعاریف اختصاصی

سند: سند جامع توسعه هوافضای کشور (سند حاضر)

بخش ‌ هوافضا: کلیه نهادها و عامل­های دخیل در امر بهره­برداری از فضا و هوا و توسعه علوم و فناوری‌های مربوطه، جهت کاربردهای مخابراتی، شناسایی و جابجایی

منطقه هوایی: ناحیه اطراف کره زمین تا ارتفاع تعیین شده توسط کنوانسیون­های بین­المللی

منطقه فضایی: فضای با فاصله بیش از مقدار تعیین شده توسط کنوانسیون­های بین­المللی از سطح کره زمین

حوزه فضایی: کلیه خدمات و محصولات فضاپایه یا زمین ‌ پایه مرتبط با کاربری یا اکتشافات فضایی اعم از مخابرات، مشاهده‌ زمین، سنجش از دور، ناوبری و موقعیت‌یابی، امنیت فضایی، زیست فضایی و علوم و اکتشافات فضایی

حوزه دفاعی هوافضا: کلیه عملیات و خدمات لازم در بخش هوافضا برای حفاظت و دفاع از امنیت جمهوری اسلامی ایران و ارتقای اقتدار بین­المللی نظامی آن اعم از هوایی و فضایی.

 

فصل ۲: چشم انداز

با ایمان به یاری پروردگار آسمان‌ها و زمین و تکیه و توکل بر او، در افق ۱۴۰۴، بخش هوافضای جمهوری اسلامی ایران با توسعه علم و فناوری و انتشار آن، قطبی خواهد بود:

۱. اقتداربخش و مؤثر در امنیت ملی؛

۲. کارا و قابل اتکا در تأمین نیازهای راهبردی و جاری جامعه ایرانی و جهان؛

۳. متناسب با فرهنگ و ارزش‌های اسلامی ـ ایرانی؛

۴. توانمند در ثروت آفرینی، طراحی، توسعه و تولید محصولات و ارائه خدمات هوافضایی؛

۵. الهام بخش و افتخار آفرین در گسترش مرزهای دانش و توسعه فناوری هوافضا؛

۶. پیشران دیگر حوزه ­ های علم، فناوری، صنعت و خدمات؛

۷. دانش­بنیان و توانمند در به­کارگیری آخرین یافته­های علمی، پژوهشی و فناوری.

 

فصل ۳: ارزش­های بنیادین

ارزش­های بنیادین مذکور در نقشه جامع علمی کشور(۳) به عنوان ارزش­های بنیادین تمام بخش‌های علم، فناوری و نوآوری، بر این سند نیز حاکم می­باشند. در این راستا موارد زیر به عنوان ارزش­های بنیادین بخش هوافضای کشور مقرر می­گردد:

۱.عدالت محوری در توسعه بخش هوافضا و برخورداری از دستاوردهای آن؛

۲. تقویت و پرورش استعداد، خلاقیت، نوآوری، خطر پذیری، شجاعت و ایثارگری؛

۳.توجه به اصل عقلانیت در مدیریت کلان حوزه و تکریم علم و عالم و احترام حقوقی و اخلاقی به آفرینش­های فکری ـ علمی و بهره­گیری از آن‌ها در چارچوب نظام ارزشی اسلام و استقرار توحید و عدالت؛

۴.علم و فناوری کمال­آفرین، توانمند ساز، ثروت­آفرین و هماهنگ با محیط زیست و سلامت معنوی و جسمی و روانی آحاد جامعه؛

۵. الهام­بخش بودن در تعاملات با محیط جهانی و فرآیندهای توسعه علم و فناوری در جهان؛

۶. اخلاق ­ محوری، تقدم مصالح عمومی بر منافع فردی و گروهی، تقویت روحیه تعاون و مشارکت و مسئولیت پذیری آحاد علمی و نهاد­های مرتبط با آن؛

۷. سرمایه مشترک بشری دانستن کلیه منابع فضایی، اعم از اجرام آسمانی و مدارها و بهره‌برداری از آن­ها تحت نظام حقوقی عادلانه.

 

فصل ۴: سیاست­های کلان

۱. تأکید بر تولید علم بومی و توسعه علوم مربوط و نظریه­پردازی در عرصه تولید فلسفه­های مضاف مرتبط با بخش هوافضا با تکیه بر مبانی معرفتی اسلامی؛

۲. استفاده حداکثری از توان داخلی و فعال­سازی ظرفیت­ها؛

۳. مسئولیت‌پذیری در حفظ و ارتقای محیط زیست؛

۴. ایجاد فرصت عادلانه برای مشارکت افراد، شرکت­ها و نهادها در توسعه بخش؛

۵.مدیریت ساماندهی شده تأثیرات و تبعات فرهنگی طرح­های توسعه­ای هوافضای کشور و تهیه پیوست­های فرهنگی برای آن­ها؛

۶.رعایت چارچوب­های دیپلماسی فناوری ملی در فعالیت­ها و مشارکت­های بین‌المللی بخش هوافضا؛

۷. بهره­برداری از سرریز فناوری هوافضا در سایر بخش­ها؛

۸. ایجاد مشارکت حداکثری در تمام فعالین و نهادهای مؤثر؛

۹. اولویت­دهی به بخش­های غیردولتی در اجرا با تأکید بر حفظ نقش سیاست­ گذاری و نظارتی دولت؛

۱۰. رعایت اصول پدافند غیرعامل و صیانت از فناوری در توسعه بخش؛

۱۱. شفافیت وظایف و تمایز متولیان عرصه­های سیاست­گذاری و نظارت از اجرا؛

۱۲. تمرکز در سیاست­گذاری و نظارت کلان؛

۱۳. اهتمام به ارتقای مدیریت سیستمی و انباشت دانش در دستگاه­ها؛

۱۴. اولویت­دهی به ارتقای سرمایه انسانی و جذب نخبگان به عنوان اصلی­ترین عامل در توسعه فناوری؛

۱۵. اولویت­دهی به راهکارهای میان‌بر و بدیع و توسعه قابلیت­ها و شایستگی­های محوری؛

۱۶.  توأمانی ایجاد زمینه برای فعالیت­های اقتصادی و اجتماعی در این بخش با حفظ امنیت پایدار جمهوری اسلامی ایران.

 

فصل ۵:  اهداف و راهبردهای کلاننظر به تفاوت­های موجود در سه حوزه راهبردی فضایی، هوایی و هوانوردی و دفاعی هوافضا، اهداف و راهبردهای کلان این حوزه­های راهبردی در افق چشم­انداز به صورت مجزا و به تفکیک به شرح ذیل ارائه می­گردد:

 

۵ ـ۱. حوزه فضایی

 

۵ ـ۱ـ الف ) اهداف کلان حوزه فضایی

۱. شناخت عظمت و نظم حاکم بر جهان و آسمان‌ها و پی‌بردن به حکمت و قدرت خالق جهانیان از طریق گسترش علوم و فناوری­ها و اکتشافات فضایی؛

۲.دستیابی به جایگاه اول منطقه در تسخیر فضا و تسلط بر آن از طریق علوم و فناوری ­ های مربوطه با استفاده از توانمندی­های دانشگاه­ها و مراکز علمی و پژوهشی کشور؛

۳. انجام مأموریت ­ های فضایی سرنشین ­ دار و قراردادن انسان در مدار با اولویت علوم، فناوری‌ها و صنایع داخل و با مشارکت جهان اسلام و همکاری­های بین­المللی؛

۴. طراحی، ساخت، پرتاب و بهره­برداری از ماهواره­ در مدار زمین­آهنگ و دیگر ماهواره­ها با کاربردهای ارتباطات، سنجش از دور با اولویت فناوری و صنایع داخل و با مشارکت جهان اسلام و همکاری­های بین­المللی؛

۵. دستیابی به خدمات و زیرساخت­های ارتباطات فضا پایه در جهت تأمین نیازمندی­های کشوری و منطقه­ای و جهانی، عمومی و تجاری و سازگار با بستر مخابراتی زمین پایه؛

۶. دستیابی به فناوری­ لازم برای پاسخگویی به خدمات مورد نیاز سنجش از دور و مشاهده زمین با دقت زیر ۱۰ متر؛

۷.همکاری در راستای موقعیت­یابی، ناوبری و زمان ‌ سنجی در سطح ملی و منطقه­ای مطابق با کیفیت جهانی و رقابت­پذیر.

 

۵ ـ۱ـ ب) راهبردهای کلان حوزه فضایی

۱. تمرکز در سیاست­گذاری، راهبری، هماهنگی و انباشت دانش و در اجرای برنامه­های کلان فضایی کشور با استفاده حداکثری از توان کلیه نهادها و مؤسسات دولتی و غیر دولتی؛

۲.حمایت از خصوصی­سازی و فراهم نمودن بستر لازم برای ایجاد صنایع دانش­بنیان در حوزه فضایی؛

۳. حمایت هدفمند از فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی و قطب­های علمی مورد نیاز برنامه­های فضایی؛

۴. توسعه هوشمند و فعال همکاری­ها و تعاملات بین­المللی به منظور پیشبرد برنامه­های فضایی با حفظ و حراست از دارایی­های فضایی جمهوری اسلامی ایران؛

۵. استفاده از دستاوردهای فضایی در شناخت کیهان و توسعه اخترفیزیک و نجوم و بازخوانی ذخایر اسلامی در این عرصه و بررسی تناسب آن‌ها با علوم جدید؛

۶. حمایت از پژوهش‌های بنیادین با تکیه بر مبانی معرفتی اسلامی به منظور تولید، توسعه و تقویت علوم پایه مرتبط با فضا؛

۷. طراحی، ساخت و پرتاب سامانه­های حامل ماهواره­های مورد نیاز از جمله ماهواره­های دارای کپسول زیستی و ماهواره­های زمین­آهنگ؛

۸. ترویج و اشاعه علوم، فناوری­ها و دستاورد­های فضایی در اقشار مختلف جامعه به ویژه نوجوانان و نخبگان.

 

۵ ـ۲. حوزه هوایی و هوانوردی

 

۵ ـ۲ـ الف ) اهداف کلان حوزه هوایی و هوانوردی

۱. تبدیل شدن به قطب منطقه ­ ای و دارای جایگاه برجسته جهانی با استفاده از توان علمی و فناوری دانشگاه­ها و مراکز علمی و صنعتی در :

‌أ) توسعه طراحی و تولید هواپیمای جت منطقه ­ ای ۱۰۰ و ۱۵۰ نفره و هواپیماهای هوانوردی عمومی(۴) متناسب با نیازهای کشور و بازارهای جهانی؛

‌ب) طراحی و تولید بالگرد متوسط و نیمه سنگین؛

‌ج) خدمات تعمیر و نگهداری و ارتقای هواگردها(۵)؛

‌د) طراحی و تولید موتور ­ های مینی توربوجت، توربوفن سبک، توربوفن سنگین و توربوکمپرسورهای گازی با ظرفیت ۱ الی ۱۰ مگاوات؛

‌ه) طراحی، توسعه و ساخت سیستم‌های اویونیک ؛

‌و) تولید علم و فناوری و منابع انسانی.

۲. حضور مؤثر در هوانوردی جهانی با تبدیل فرودگاه بین­المللی امام خمینی (ره) به دومین قطب(۶) هوانوردی در منطقه؛

۳. ایجـاد ظرفیـت­های سخـت­افزاری و نـرم­افزاری جـهت تحـقق ترافیـک هوایی۵۰ میلیون مسافر و ۵۵۰ هزار تن بار داخلی و ۵۰ میلیون مسافر و ۹۵۰ هزار تن بار در سطح بین­الملل و ترانزیت؛

۴. دستیابی به استاندارد­ها و شاخص­های ایمنی و کیفیت خدمات پروازی در سطح بالاتر از میانگین جهانی.

 

۵ ـ۲ـ ب ) راهبردهای کلان حوزه هوایی و هوانوردی

۱. انسجام­بخشی، ساماندهی و تنظیمات نهادی در راستای جلوگیری از موازی ­ کاری، ارتقای کارایی و هم ­ افزایی نهادها و تناسب بین مأموریت ­ ها و اختیارات با رعایت تفکیک متولیان امور سیاست ­ گذاری، اجرا و نظارت از یکدیگر؛

۲. تسهیل فضای کسب و کار و ارائه مشوق‌های لازم برای حضور حداکثری بخش خصوصی و فراهم نمودن بستر لازم برای ایجاد صنایع و شرکت­های دانش ­ بنیان در حوزه فناوری ­ هوایی؛

۳.حمایت هدفمند از فعالیت ‌ های آموزشی و پژوهشی و قطب ­ های علمی مورد نیاز برنامه ­ های هوایی و هوانوردی؛

۴. توسعه و تکمیل زنجیره تأمین قطعات، تعمیرات، نگهداری، عملیات و ارتقا با اتکا به بخش خصوصی؛

۵. بهره ­ گیری از طراحی ­ های مبتنی بر پایه­های محصول(۷) مشترک در توسعه زیر سامانه‌ها؛

۶. ایجاد رقابت سازنده در ارتقای کیفیت بین شرکت ­ های فعال در عرصه هوانوردی؛

۷. شبکه­سازی در فرآیند ­ های تحقیق و توسعه در سطح دانشگاه ­ ها و مراکز تحقیقاتی و تولید در سطح ملی و بین ­ المللی با تأکید بر شکل­دهی زنجیره ارزش؛

۸. استفاده اقتصادی و بهره ­ ور از آسمان کشور با بازنگری در مسیر ­ های پروازی بخصوص مسیر ‌ های ترانزیتی؛

۹. توسعه هدفمند همکاری ­ ها و تعاملات علمی، فناورانه و نوآورانه منطقه ­ ای و بین ­ المللی و حضور مؤثر در مجامع جهانی و نهادهای تأثیرگذار بین ­ المللی مرتبط؛

۱۰.  ایجاد و استقرار سیستم جامع مدیریت ایمنی؛

۱۱.  پیاده ­ سازی سیستم ­ های نوین مدیریت ترافیک هوایی؛

۱۲.  توسعه خدمات هوانوردی عمومی با استفاده حداکثری از بخش خصوصی .

 

۵ ـ۳. حوزه دفاعی هوافضا

 

۵ ـ۳ـ الف ) اهداف کلان حوزه دفاعی هوافضا

۱.بازطراحی و ساخت هواپیما و بالگرد جنگنده چندمنظوره موردنیاز در نسل پنجم؛

۳.طراحی و ساخت موشـک ­ های مورد نیاز جهت حفظ و ارتقای توان دفاعی و ایجاد توان بازدارندگی مؤثر در برابر تهدیدات منطقه ­ ای و فرامنطقه ­ ای و در سطح پنجم جهان؛

۴. طراحی، ­ ساخت، پرتاب و بهره ­ برداری از ماهواره ­ های دفاعی و امنیتی مورد نیاز؛

۵. طراحی، ساخت و بهره­برداری از سامانه­های حامل ماهواره ­ های مورد نیاز.

 

۵ ـ۳ـ ب ) راهبردهای کلان حوزه دفاعی هوافضا

۱. رصد تهدیدات آینده و شناسایی نیاز نیروهای مسلح و افزایش توان آینده ­ پژوهی و آینده ­ نگاری؛

۲. ایجاد انگیزه و رفع موانع برای ارتقای تعامل با دانشگاه ­ ها و صنایع و نخبگان خارج از نیروهای مسلح؛

۳. ایجاد هسته ­ های نوآوری و ارتقای دفاتر طراحی و مراکز توسعه فناوری ­ های سامانه ­ های راهبردی با بهره ­ گیری از نخبگان داخل و خارج از نیروهای مسلح؛

۴. اکتساب، بومی ­ سازی و توسعه محصولات، توانمندی ­ ها و فناوری ­ های کلیدی و رفع گلوگاه ‌ های تأمین وابسته به خارج؛

۵. یکپارچه ­ سازی شبکه و آرایه ­ های دفاع هوافضایی؛

۶. ارتقاء و توسعه استاندارد ­ های بومی سامانه ­ های راهبردی در محصولات و خدمات؛

۷. افزایش طول عمر عملیاتی سامانه ­ ها؛

۸ . ارتقای هوشمندی در سامانه ­ های نوین و اتصال آرایه ­ های سلاح به شبکه فرماندهی و کنترل(۸)؛

۹. رصد سازمان ­ ها، کنوانسیون ­ ها و ائتلاف ­ های دفاعی منطقه ­ ای و جهانی و نقش ­ آفرینی مؤثر در چهارچوب سیاست ­ خارجی مبتنی بر اولویت­های امنیتی و سیاسی کشور .

 

تبصره - در راستای اجرای راهبرد ملی 3 از راهبرد کلان 7 نقشه جامع علمی کشور، نهاد مذکور در اقدام ملی 12 از این راهبرد کلان به نمایندگی از شورای عالی انقلاب فرهنگی با هماهنگی ستاد کل نیروهای مسلح و با رعایت سیاست ­ های شورای عالی امنیت ملی سایر اهداف، سیاست ­ های اجرایی و راهبردهای کلان حوزه دفاعی هوافضا را تکمیل و به تصویب مراجع ذیربط خواهد رساند .

 

فصل ۶.  ساز و کار اجرایی نمودن و نظارت بر اجرای سند

شورای عالی انقلاب فرهنگی وظیفه سیاست ­ گذاری کلان، هماهنگی کلان و نظارت کلان بر اجرای این سند را بر عهده دارد . ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی کشور رصد اجرای این سند را بر عهده داشته و بازنگری ­ های لازم در سند و گزارش کلان مربوطه را در فواصل زمانی مشخص به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه خواهد نمود.

ساز و کار اجرای سند در حوزه ­ های سه گانه به شرح زیر می ­ باشد :

 

۶ ـ ۱. حوزه فضایی :

شورای عالی فضایی وظیفه سیاست ­ گذاری اجرایی، راهبری، نظارت و تصویب برنامه ‌ های کلان و راهبردهای حوزه فضایی را با رعایت سیاست­های شورای عالی امنیت ملی بر عهده دارد . سازمان فضایی جمهوری اسلامی ایران مسئولیت مدیریت اجرای مأموریت ­ ها، برنامه ‌ ها و مصوبات شورای عالی فضایی را با استفاده حداکثری از توان کلیه دستگاه­ها، دانشگاه‌ها، پژوهشگاه‌ها، مؤسسات و مراکز دانش­بنیان و متخصصان بر عهده دارد.

 

۶ ـ۲. حوزه هوایی و هوانوردی :

ستاد توسعه فناوری و صنایع دانش ­ بنیان هوایی و هوانوردی وظیفه سیاست گذاری اجرایی، راهبری، هماهنگی و ایجاد ارتباطات بین دستگاهی لازم برای گسترش فناوری­ و صنایع دانش ­ بنیان در حوزه هوایی و هوانوردی در چارچوب این سند را بر عهده دارد .

این ستاد در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری تشکیل می ­ گردد و اعضای آن عبارتند از :

۱.معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری ( رئیس ستاد )؛

۲.وزیر علوم، تحقیقات و فناوری یا یکی از معاونین وی؛

۳. وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح یا معاون وی (رئیس سازمان صنایع هوایی نیروهای مسلح و یا معاون دیگر به انتخاب وزیر)؛

۴. وزیر راه و شهرسازی یا معاون وی (رئیس سازمان هواپیمایی کشوری و یا معاون دیگر به انتخاب وزیر)؛

۵. وزیر صنعت، معدن و تجارت یا یکی از معاونین وی؛

۶. رئیس مرکز همکاری ­ های فناوری و نوآوری ریاست جمهوری ؛

۷. نماینده ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی کشور؛

۸. سه نفر از صاحب‌نظران حوزه هوایی و هوانوردی با حکم رئیس ستاد که حداقل یک نفر از آنان از اعضای هیئت علمی باشند؛

۹. دبیر ستاد به انتخاب رئیس ستاد.

 

تبصره ۱: مصوبات ستاد فوق در چهارچوب این سند و وظایف مندرج در این بند و ابلاغ رئیس ستاد برای کلیه نهاد­ها و دستگاه­های مرتبط لازم­الاجرا می­باشد.

 

۶ـ۳. حوزه دفاعی هوافضا:

وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در چهارچوب این سند و با هماهنگی ستاد کل نیروهای مسلح، مسئولیت ساماندهی و مدیریت حوزه دفاعی هوافضا را بر عهده خواهد داشت .

 

تبصره ۲: دستگاه ­ های سه حوزه مذکور بر اساس تفاهم ­ نامه ­ های فیمابین و توانایی­ های بالفعل و ترجیحا ً بدون ایجاد ظرفیت­های موازی به ارائه خدمات به یکدیگر خواهند پرداخت .

 

تبصره ۳: دستگاه­های متولی سه حوزه مذکور در این فصل، طی مدت یک سال از ابلاغ سند، اسناد عملیاتی حوزه خود را تدوین و پس از تصویب در مراجع ذی­ربط، به ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی کشور ارسال می­نمایند.

 

تبصره ۴: دولت موظف است بودجه­های مورد نیاز سه حوزه مذکور را در لوایح بودجه سنواتی و برنامه­های توسعه پنج ساله پیش­بینی نماید.

 

۶ ـ۴. پایش شاخص­های بخش هوافضا:

پایش شاخص­های سند توسط ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی کشور با همکاری و با اخذ آمار و گزارش­ها از دستگاه­های متولی حوزه­های مختلف و نهایی­سازی و تلفیق آن­ها انجام می­شود و گزارش آن طی دوره­های زمانی مشخص به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه می­شود.

 

تبصره ۵: عناوین شاخص­های لازم در پنج سرفصلِ پژوهش و فناوری، آموزش و سرمایه انسانی، اقتصادی، اقتدار و امنیت ملی و نیز زیرساختی توسط ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی کشور تعیین می‌گردد.

 

تبصره ۶: ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علم ی کشور در صورت نیاز به اصلاح ساختارها و سازوکارهای نهادهای ذیربط، از طریق مراجع ذیصلاح گردش کار لازم را انجام خواهد داد .

 

این سند مشتمل بر یک مقدمه، ۶ فصل و ۷ تبصره به تصویب رسید و از تاریخ تصویب لازم‌الاجرا است و کلیه مصوبات و سیاست‌های مغایر با آن، لغو و بلا­‌اثر می‌باشد.

 

رییس جمهور و رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی ـ محمود احمدی‌نژاد